muhra

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

muh-ra

Etimologiyasi

f. a— yumaloq narsa; mun-choq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bolta, tesha, ketmon kabi asboblar-ning tigʻga qarama-qarshi tomoni, orqa qismi. ◆ Onda-sonda uchragan katta kesaklarni ketmonning muhrasi bilan bir ur-da, keta-ver! A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Alanglab oʻrnimdan turishim bilan domlaning qoʻlida-gi teskari ushlangan boltaning muhrasi yel-kamga kelib tushdi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .

Antonimlari

МУҲРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muhra
обух; ◆ boltaning ~si обух топора.