muhtoj

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

muh-toj

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[ya. 1 — ehtiyoji bor;

hojatmand] 1 Biror narsaga ehtiyoji, za-rurati boʻlgan; zarurat, talab sezuvchi. | ◆ Otabek] Otda kelgan boʻlsa ham, kunning issiq-ligidan bir piyola choyga muhtoj edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Qizim, sening yorda-mingga muhtojman. Ha, umidim katta. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Jinoyatni pulga muhtoj odam emas, pulni qayerga qoʻyishni bilmagan odam qiladi. Gazetadan .

2 Bechorahol, qashshoq, hojatmand. ◆ Zolim boylar mazax qilib kulardi. Rahmi kel-may muhtojlarning yoshiga. Ergash Juman-bulbul oʻgʻli . ◆ Biz oʻsha vaqtda muhtoj boʻlgan beva-bechoralarni yigʻib, osh berish maqsadi-da bir bostirma soldik. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Antonimlari

МУҲТОЖ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muhtoj
1 нуждающийся; ◆ pulga ~ нуждающийся в деньгах; ◆ ~ boʻlmoq нуждаться;◆ sening yordamingga ~man мне нужна твоя помощь, я нуждаюсь в твоей помощи;
2 бедняк, неимущий; ◆ Zolim boylar mazax qilib kulardi, Rahmi kelmay ~larning yoshiga (Эргаш шоир) Угнетатели-богачи издевательски смеялись. Не снисходя к слёзам бедняков.