mutanosib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-ta-no-sib

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. ■ ' -I - — teng oʻlcham-li, teng nisbatli; proporsional) 1 Qism-larining katta-kichikligi, eni, boʻyi, bichimi bir-biriga mos va maʼlum nisbatda boʻlgan. ◆ Mutanosib qaddi-qomat. shsh Ergash gapirar ekan, Dobrotvorsev uning pishiq gʻishtday qoraiib qizargan ozgʻin yuziga mutanosib kelmaydigan baquvvat koʻkragi va temirday chayir bilaklariga razm soldi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ ..pushti lablari yupqa, yuziga mutanosib chiroyli burni ustida reza ter. H. Gʻulom, „Zamin yulduzlari“ .

2 Oʻzaro bir-biriga mos nisbatli, biri ikkinchisini taqozo qiladigan. ◆ Tabiat hamma narsani bir-biriga mos, mutanosib qilib yaratgan. Qayerdaki bu mutanosiblik buzilsa, fojia kelib chiqadi. S. Siyoyev, „Ot-liq ayol“ .

3 esk. ayn. proporsional. ◆ Shunday qilib, oʻtkazgichdan tok oʻtganda ajralib chiqadi-gan issiqlikning miqdori tok kattashgi-ning kvadratiga, oʻtkazgichning qarshiligi-ga, tokning oʻtib turishiga toʻgʻri mutanosib ekan. U. Hoshimov, „Qalbingga quloqsol“ .

Antonimlari

МУТАНОСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mutanosib
пропорциональный; соразмерный; ◆ ~ ravishda пропорционально, соразмерно; ◆ ~ keladigan пропорциональный, соразмерный; ◆ ~ kelmaydigan непропорциональный, несоразмерный.