muttaham

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mut-ta-ham

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

arabcha — ayblanuvchi; shubhaga olingan, ayblangan]. Oldi-berdi muomalalarida nopok; firibgar, qallob. ◆ Muttaham odam u ◆ Madaminxoʻja bir koʻngli borib, muttaham qozining tumshugʻiga tushirgisi yo iflos basharasiga tupurgisi keldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

МУТТАҲАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ism

muttaham

OʻTIL