muttaham
Tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlariTahrirlash
mut-ta-ham
AytilishiTahrirlash
EtimologiyasiTahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlariTahrirlash
MaʼnosiTahrirlash
[a. — ayblanuvchi;
shubhaga olingan, ayblangan] Oldi-berdi muomalalarida nopok; firibgar, qallob. ◆ Muttaham odam, n U /◆ Madaminxoʻja] bir koʻngli borib, muttaham qozining tumshugʻi-ga tushirgisi yo iflos basharasiga tupurgisi keldi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.
SinonimlariTahrirlash
AntonimlariTahrirlash
МУТТАҲАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
TarjimalariTahrirlash
IsmTahrirlash
muttaham
OʻTIL
Ruscha ru
muttaham
1 плут, мошенник; пройдоха; ◆ ~ qozi плут-казий, пройдоха-казий;
2 бран. подлец, плут, негодяй; ◆ Ha-ha, hali yigʻlashing ham bormidi, ~? - dedi mingboshi chorakorga zaharxanda qilib Ах, вот оно что, ты и плакать, оказывается можешь, подлец? - язвительно сказал издольщику тысяцкий; ◆
- ~ boʻlmoq 1) вступать на мошеннический путь; 2) с исх. п. разг. лишаться чего-л., оставаться ни с чем; ◆ ~ qilmoq 1) считать плутом, мошенником; 2) лишать чего-л.