muvaqqat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-vaq-qat

Etimologiyasi

arab. – muayyan vaqtga belgilangan; vaqtincha, qisqa vaqtli;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Vaqtinchali, doimiy boʻlmagan. ◆ Muvaqqat hukumat. Muvaqqat ish. ◆ Xatni oʻqib boʻlganda, uning koʻz oʻngi qop-kora, oʻtirgan oʻrniga ham ishona olmas, hamma narsa muvaqqatdek edi. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“ ◆ Ular [binokorlar] baʼzan muvaqqat "barak"larda yashashga majbur boʻladilar. Gazetadan.

Antonimlari

МУВАҚҚАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muvaqqat
уст. книжн. временный, непостоянный; ◆ ~ birlashma временное объединение; ◆ ~ hukumat ист. временное правительство.