norma

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nor-ma

Etimologiyasi

lot. norma — meʼyor, oʻlchov; qoida, qonun

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Rasmiylashtirilgan qonun-qoida. ◆ Huquq normalari.

2 Umum tomonidan qabul qilingan va tan olingan, hamma uchun majburiy deb hisoblangan, qonun hukmiga kirgan tartib-qoida.

3 Biror narsaning, ishning aniq bel-gilangan oʻrtacha oʻlchami, miqsori, meʼyori. ◆ Kundalik ish normasi. Normani oshirib ba-jarmoq. a ◆ Zarbdorlarning oldida yerga qaramay, Normadan ham oshirdim ishni bir talay. Gʻayratiy .

Antonimlari

НОРМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

norma
норма; ◆ ishlab chiqarish normasi норма выработки; ◆ normani oshirib bajarmoq перевыполнять норму; ◆ normadan tashqari сверх нормы; ◆ norma qoʻymoq нормировать.