oʻlja
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashoʻl-ja
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMo‘g‘ulchadan.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Dushman ustidan gʻalaba qilish tufayli qoʻlga kiritilgan narsa. ◆ "Gʻozilar" ertalab soat oʻnlarda uyqudan uygʻondilar, soʻngra oʻlja va tutqunlarni boʻlish ishi boshlandi. S. Ayniy, Qullar. ◆ Elmurod kechayoq raisga vaʼda qilgan, qishloqda qoʻlga tushirilgan oʻlja qurollarni topshirdi. Shuxrat, Shinelli yillar. ◆ Safarqul oʻlja miltiqlarni oʻz odamlariga koʻtartirib, koʻchaga chiqdi. S. Ayniy, Qullar.
- Oʻlja qilmoq (yoki olmoq) 1) kuch ishlatib qoʻlga kiritmoq. ◆ Yosh ekan, jon shirin, vahm oladi. Nomard boʻlsa, otni oʻlja qiladi. "Shirin bilan Shakar"; 2) koʻchma kest. qulay fursatdan foydalanib, biror narsani tekinga olmoq, oʻzlashtirmoq; oʻgʻirlamoq.
2 Ovda qoʻlga tushiriladigan, tutib yoki otib olinadigan narsa; ov. ◆ Oʻrmon qatlaridan shiddatli ovoz, Oʻljasini titar yovvoyi maxluq.. S. Akbariy. ◆ Pastlab kelib, endi oʻz oʻljalari ustiga qoʻnmoqchi boʻlayotgan qora qushlar birdan balandlashdi. P. Qodirov, Qora koʻzlar. ◆ Kechki payt ular qarmoqlarni sohilga bogʻlab qoʻyib, kattagina oʻlja bilan qaytdilar. Sh. Xolmirzayev, Ogʻir tosh koʻchsa.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashЎЛЖА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.