oʻngʻaysiz
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
oʻn-gʻay-siz
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Xijolatga soladigan; xijolatli, noqulay. Har ikkisi ham bir-birining avzoyini koʻrib, oʻngaysiz holatda qoldilar. Oydin, Oʻzidan koʻrsin. Oraga oʻn-gʻaysiz jimshk choʻkdi. S. Mahkamov, Shogird. ◆ Elmurod.. bu oʻngʻaysiz savolga dagʻalroq qilib javob berdi. P. Tursun, Oʻqituvchi.
2 s. t. kam qoʻll. Bir ish-harakat uchun yaxshi imkon bermaydigan; noqulay. ◆ Jarning narigi tomoni bir tepadan iborat boʻlib.. bu tepa, qoʻrgʻonsiz ham, dushmanning hujumi-ga oʻngʻaysiz edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ЎНҒАЙСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.