oʻrmon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻr-mon

Etimologiyasi

OʻRMON 'daraxtlar bilan qoplangan keng maydon. ◆ Dushman oʻrmon ichiga chekindi. Bu soʻz qadimgi turkiy tilda ’daraxt’ maʼnosini anglatgan or otidan -man qoʻshimchasi bilan hosil qilingan (ЭСТЯ, I, 473, DS, 371), asli ’koʻp daraxt’ maʼnosini anglattan; oʻzbek tilida ikkinchi boʻgʻindagi a unlisi â unlisiga almashgan: or + man = orman > ormân.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bir-biriga va oʻsish sharoitiga taʼsir etuvchi va geografik landshaft elementini hosil qiluvchi daraxtsimon oʻsimliklar majmui, daraxtlar gʻuj oʻsgan joy. ◆ Qalin oʻrmon. Oʻrmon xoʻjaligi. ◆ Peterburg ostonasidagi oʻrmonlarda daraxt qulatadi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ ◆ Ular faqat kechga yaqin qalin oʻrmon bilan oʻralgan kichkinagina bir qishloqqa yetib kelishdi. A. Rahmat, „Soqov bola“

Antonimlari

ЎРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Chuvashcha: вӑрман
• Yoqutcha: тыа (tıa)

Ruscha _ru

oʻrmon
1 лес; // лесной; ◆ ninabargli oʻrmon хвойный лес; ◆ kalin oʻrmon густой лес; ◆ oʻrmon xoʻjaligi лесное хозяйство; ◆ oʻrmon qorovuli лесной сторож, лесник;
2 Урман (имя собств. мужское).