oʻtinch

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-tinch

Etimologiyasi

OʻTINCH 'yolvorib qilingan iltimos’. Oʻ t i n -ch i m shuki, meni bolamdan ayirmang. Bu ot qadimgi turkiy tilda 'iltimos qil-’ maʼnosini anglatgan ötün-feʼlidan (Devon, I, 208; DS, 393) -(ü)ch qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 556); oʻsha davrlardayoq uchinchi boʻgʻinda-gi ü unlisi talaffuz qilinmay qoʻygan (Devon, I, 151; DS, 393); oʻzbek tilida ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan, ikkinchi boʻgʻindagi ü unlisi i unlisiga al— mashgan: ötün- + üch = ötoʻnüch > ötünch > otinch.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qattiq iltimos; ◆ [Homid: Janoblaridan ojizona oʻtinchim shulki, bu sirni sizlarga bildirguvchi men boʻlganligimni oʻzlaridan boshqa kimsa bilmasin. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Oʻtinchim bor, xaloskor jangchi: Esdalikka bir nima qoldir! Yo. Mirzo.

Antonimlari

ЎТИНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻtinch
убедительная (настоятельная) просьба; ◆ oʻtinch bilan soʻramoq убедительно просить.