oʻynash

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻy-nash

Etimologiyasi

OʻYNASH ’nikohsiz jinsiy aloqada boʻluvchi shaxs (erkak yoki ayol)’. Oʻ y n a sh g a ishonib ersiz holma (Maqol). Bu ot eski oʻzbek tilida oyna- feʼlining 'nikohsiz jinsiy aloqada boʻl—’ maʼnosidan —sh qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 436, 437); keyincha — lik a unlisi ä unlisiga almashgan: oyna- + sh = oynash > oynäsh.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻynamoq fl. har. n. ◆ U juda zerikib, nima oʻyin oʻynashni, kim bilan oʻy-nashni bilmas edi. Oybek, Tanlangan asarlar.

2 koʻchma Nikohsiz yaqin munosabatda boʻluvchi er kishi yoki ayol (bir-biriga nisbatan). ◆ Oʻynashga ishonib, ersiz qoldim. Ma-qol. yaya ◆ Rasmi, qiz buzilsa, uni oʻz oʻynashiga berishadi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Boʻ-ronbek oʻynashining chinakam goʻzalligiga qa-noat hosil qilgandan keyin, otiga qaradi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Antonimlari

ЎЙНАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻynash I
и. д. от ◆  oʻynamoq; qalliq oʻynash см. qalliq.

oʻynash II
любовник; любовница; ◆ oʻynashga ishonib, ersiz qoldi погов. понадеявшись на любовника, осталась без мужа (т. е. понадеявшись на кого-что-л. осталась ни с чем).