oʻzbilarmon
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashoʻz-bi-lar-mon
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Hamma narsani oʻzim bilaman, deb oʻylovchi, oʻziga ortiqcha baho beruvchi; manman. ◆ Boshsalarning ishini kam-sitishni yaxshi koʻradigan bu oʻzbilarmon odam, bu gal jinday yon berishga majbur boʻldi. Oybek, Tanlangan asarlar.
2 Oʻzi bilganicha ish tutadigan, boshqa-lar fikriga quloq solmaydigan; oʻjar, qaysar. ◆ Mana shu shaddod, oʻzbilarmon qiz ertalabdan beri uyda. Shuhrat, Shinelli yillar.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashЎЗБИЛАРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.