oʻzboshimcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻz-bo-shim-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Boshqalar bilan hi-soblashmasdan, faqat oʻz erki, oʻz xohishi bilan ish tutadigan va shu tarzda amalga oshirilgan. ◆ Oʻzboshimcha odam, sht Bunga So-birovning oʻzboshimcha harakati kelib qoʻ-shilgach, Berdi tatarning tutuni osmonga chiqdi. A. Qodiriy, Obid ketmon. ◆ Menki shu Qamishkapaning raisi ekanman, hech kim men-dan bemaslahat, oʻzboshimcha ish qilmasligi kerak. P. Tursun, Oʻqituvchi.

2 Hech kimga boʻyin egmaydigan, axloq-odob talablariga rioya qilmaydigan; bebosh. ◆ Sen uyalmay, oʻzboshimcha juvonmarg, Koʻchalar-da ashula qib yuribsan. "Oysuluv". ◆ Uning koʻz oldida Hafizasi dam aqlli, iffatli, dam bebosh, oʻzboshimcha boʻlib koʻrina boshladi. Mirmuhsin, „Umid“ .

Antonimlari

ЎЗБОШИМЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻzboshimcha
самовольный; своевольный; самоуправный; непослушный; ◆ oʻzboshimcha boʻlib ketmoq отбиться от рук, стать непослушным, самовольным.