odamgarchilik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-dam-gar-chi-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Odamlarga muhab-bat, mehribonlik; insonga yaxshi muno-sabatda boʻlish; insoniylik, insonpar-varlik. Birdan Azizxonning odamgarchiligi tutdi-yu, ildam borib, Esh polvonni belidan koʻtardi. Esh polvon uning odamgarchsh'1'igini pisand qilmadi. S. Ahmad, Ufq. "Elga qoʻ-shilmaysan, odamgarchiliging bormi?" deyi-shaverib boshimni ogʻritishdi. Gazetadan. ◆ "Ish, ish" deb, odamgarchilikniyam unutib qoʻyibman, shekilli. "Yoshlik" .

Odamgarchilik qilmoq (yoki koʻrsatmoq)

1) insonparvarlik yuzasidan ish qilmoq, chin inson kabi munosabatda boʻlmoq; shafqat va mehribonchilik koʻrsatmoq. ◆ Biz uni tarbiyat qilgin.. xor-zor boʻlmasin, deb odamgarchilik qildik. A. Qahhor, „Sarob; 2) iltifot qilmoq, lutfan qarshilamoq“ . ◆ Senga birov odamgarchilik qilib, yoningni olsa.. Odamgarchilik koni zarar, deb shuni aytishadi-da, oʻrtoq. X. Toʻxtaboyev, „Yillar va yoʻllar“ .

2 Insoniy qiyofa, yurish-turish.

Odamgarchilikdan chiqmoq Insoniy qiyo-fasini yoʻqotmoq, nojoʻya yurish-turish tu-fayli kishilar nazaridan chetda qolmoq. Eshboyev, jinoyatchi — odamgarchshgikdan chiq-qan shaxs, shuning uchun ham u bilan odam tilida gaplashish shart emas, deb hisoblardi. "Yoshlik". ◆ -Afyunning kayfi qursin, domla! Sizni odamgarchilikdan chiqarib qoʻyibdi, — dedi Abdurahmonboy. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Antonimlari

ОДАМГАРЧИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

odamgarchilik
1 человечность, гуманность, человеколюбие; uning odamgarchiligi yoʻq или ◆  u odamgarchilik ni bilmaydi у него нет человечности; ◆ bu odamgarchilik emas так не подобает поступать человеку; ◆ odamgarchilik qilmoq относиться по-человечески, гуманно; проявлять человечность, гуманность; поступить как человек;
2 человеческий облик; облик человека; ◆ odamgarchilikdan chiqqan или odamgarchiligini yoʻqotgan потерявший человеческий облик.