ohangdor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-hang-dor

Etimologiyasi

OHANGDOR Bu sifat 'kuy', 'uygʻunlashgan yokimli tovushlar oqimi' maʼnosini anglatadigan tojikcha ohang otiga (ТжРС, 293) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan doshtan feʼlining (ТжРС, 137) dor hozirgi zamon asosini (ТжРС, 136) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kuloqqa yoqadigan', 'musiqiy' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,565).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. aG - uygʻun, ham-ohang, xushohang) 1 Quloqqa yoqadigan, xush keladigan, huzur bagʻishlaydigan; yoqimli, musiqiy; oqangi yaxshi. ◆ Ohangdor musiqa. shsh Alla! Dunyodagi eng sodda, eng sof, eng ohang-dor, erka tuygʻuli ona qoʻshigʻi. "Saodat" . ◆ Gu-landom ohangdor, jarangli ovoz bilan soʻz-ladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Maʼlum ohangga ega boʻlgan, maʼlum ohang bilan talaffuz qilinadigan; ohang-li, jarangli. ◆ Ohangdor sheʼr. n ◆ Oʻtkir ohangdor tovushdan seskanganda, yuk mashina-si darhol oʻzini yoʻl chetiga olib, oʻtaver, degandek duddudladi. S. Nurov, „Narvon“ . ◆ So-qolli kampir bir qoʻlini Nurining boshiga yengil qoʻyib, baland., tovush bilan xuddi kuylagandek, soʻzlarni ohangdor choʻzib qich-qirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ОҲАНГДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ohangdor
= ohangli.