oilali

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-i-la-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oilasi, bola-chaqasi va roʻzgʻori bor; uylangan (xotin olgan yoki erga tekkan). ◆ Samovar — keldi-ketdi joy. Bu yerda sizdek oilali odamga bir kun emas, bir soat ham turish maʼqul keladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Bu choqqacha, balki oilali boʻlardi, balki ona boʻlardi. S. Zunnunova, „Koʻk chiroqlar“ .

Antonimlari

ОИЛАЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oilali
имеющий семью, семейный; женатый; замужняя; ◆ oilali odam семейный человек.