oliyjanob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-liy-ja-nob

Etimologiyasi

\a. uLiJli — ulugʻ, yuk-sak martabali afandi, taqsir, janob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yuqori darajada odobli, xulq-atvori, odamgarchiligi juda baland; ulugʻ, asl. ◆ Umid, sen oliyjanob, oqila bir qizning muhab-batini oyogʻosti qilding, sen bu alamni oʻl-guningcha tortasan. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Yax-shilarga ergashgan murodga yetadi. Degan-larki, oliyjanob odamlar har qachon yoʻl-doshimiz boʻladi. Gazetadan . ◆ Oʻz hamqishloq-larimiz, hamshaharlarimizning naqadar ajoyib, odamoxun, oliyjanob, dilkashligini boshqa yurt xalqlari bilan muloqotda boʻl-ganingizdan keyin yanada yaxshiroq tushunar-kansiz. Gazetadan .

2 Yuqori darajada himmatli, oliyhim-mat, himmati baland. ◆ Raisimiz juda oliyjanob odam, eshitgandirsiz, yordam berib turadilar. Mirmuhsin, „Ildizlar va yaproq-lar“ .

3 Juda yaxshi, misli yoʻq. ◆ Oliyjanobuy.

4 Ezgu, ezguli. ◆ Oliyjanob gap. Oliyjanob kasb. Oliyjanob ish. n ◆ U odamlikning eng oliyjanob, eng yuksak, eng shirin his-laridan mahrum boʻladi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Nodirning xayoliga oliyjanob bir fikr kel-di. "Sharq yulduzi" .

Antonimlari

ОЛИЙЖАНОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.