olomon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-lo-mon

Etimologiyasi

OLOMON Bu ot asli alamon tovush tarkibiga ega boʻlib (ТжРС, 22), oʻzbek tilida a tovushlari o (â) tovushlariga admashtirilgan; tarixan 'tadash, asir olish maqsadida amadga oshiriladigan bosqin', hozir esa 'hayajonlangan odamlar toʻdasi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 534).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻz-oʻzidan, kutilmagan hol-da toʻplangan odamlar; xaloyiq. ◆ Olomondan qochgan sira qutulmas. Maqol . m ◆ Olomon arkka hujum qildi, derazalarning taraq-lagani.. eshitshgadi. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Namozgarga yaqin kuyov katta olomon bilan keldi. Toʻrt karnay, olti surnayning shovqini koʻkni tutdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Olomon qilmoq Sudsiz-boshqasiz koʻp-lashib urmoq, urib oʻldirmoq. ◆ Gap shu, mu-sulmonlar, agar bugun ham bir gap chiqmasa, bizni laqillatganlari uchun uchovining boshiga toʻn yopib, olomon qilamiz. X. Toʻx-taboyev, „Yillar va yoʻllar“ .

Antonimlari

ОЛОМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

olomon
толпа; ◆ olomon poyga массовые скачки; ◆ olomon qilmoq линчевать; устраивать самосуд.