oppoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

op-poq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oq s. kuch. ◆ Oppoq qor. Oppoq oydin. m ◆ Yigit chanoqlardan toshib chiq-qan oppoq paxtalarni koʻrdi-yu, oʻzining ham yosh chehrasi shu chanoqlarday ochilib ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Qiz bosh ya,shng, soch-lari turmaklangan, oppoq xalat kiygan edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

Oppoq bolam, oploq qizim ayn. oppogʻim. Oppoq qiz Har qanday qizga erkalatib murojaat etish shakli. Oppoq qilib qoʻr-satmoq Aybsiz, begunoh qilib koʻrsatmoq. ◆ Siz ham anoyi emassiz. Oʻzingizni oppoq qilib koʻrsatmay qoʻya qoling. M. Mansurov, „Yombi“ . Oppogʻim Oʻz bolasini erkalatish formasi. Qoʻngʻiz bolasini, oppogʻim, deydi, kirpi bolasini, yumshogʻim, deydi. Maqol.

Antonimlari

ОППОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oppoq
(интенсив от oq) совершенно белый, белый как снег, белый-пребелый; // белым-бело; oppogʻim ласк. (букв. мой беленький) мой миленький, моя миленькая (говорится ребёнку); ◆ oppoq oydin kecha ясная лунная ночь; ◆ butun kechani oppoq tong ottirib chiqdim я всю ночь не спал; я не смыкал глаз до самого утра; ◆ oppoq qiz ласк. милая девушка; ◆ oppoq qizim ласк. доченька милая; qoʻngʻiz bolasini "oppogʻim" der, tipratikon - "yumshogʻim" der посл. чёрный жук называет своего детёныша беленьким, а ёж - мяконьким; ◆ oppoqqina беленький, беленькая.