orom

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-rom

Etimologiyasi

OROM Bu tojikcha ot 'istirohat', 'osoyishtadik keltiradigan rohat' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 288; OʻTIL, I, 542).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — tinchlik, xotirjamlik;

dam olish, hordiq] Jon-tan rohati; dam olishdan, tinchlikdan, osoyishtalikdan to-piladigan rohat, huzur. ◆ Orom bermoq. Orom olmoq. n /◆ Navkarlarning/ Hayqiriq va soʻ-kinishlari.. beva-bechoralarning oromini buzar va choʻchitardi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ . ◆ Suv jildirab oqar, uning salqini kun boʻyi issiqdan pishgan qizlarga orom bagʻishlardi. S. Zunnunova, „Gulxan“ .

Nafsi orom oldi Nafsi qondi. ◆ Asror muzdek suvdan simirib, nafsi orom oldi. "Yoshlik" . Oromi buzilmoq Osoyishtaligi, tinchligiga xalal yetmoq. ◆ Normoʻmin boʻla bosh-laganimni bilaman, uydagilarning oromi buzildi. M. M .Doʻst, Lolazor.

2 Tinchlik, osoyishtalik. ◆ Sokin tun oromini onaning nolasi buzdi: -Yolgʻizimdan judo qildinglar-ku, qon qusgurlar. Gazetadan .

Antonimlari

ОРОМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

orom
покой, спокойствие; отдых; тишина; ◆ orom olmoq отдыхать, успокаиваться; обретать покой; ◆ bolaning nafsi orom oldi ребёнок удовлетворён, ребёнок получил удовлетворение (после кормления); ◆ orom bermoq давать отдых, оставлять в покое, предоставлять полный покой; ◆ orom beruvchi успокаивающий; дающий, доставляющий покой и отдых; ◆ orom bagʻishlamoq давать отдых, предоставлять полный покой.