osiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-siy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. - isyon qiluvchi, itoat-

siz, gunohkor] 1 ayn. gunohkor 1. ◆ Osiy banda. n ◆ Kimda-kim xudoning osiy bandasi.: be-tavfiq Avaz Oʻtar oʻgʻlining doʻkoniga oyoq bossa, soch-soqol oldirsa, imoni kuyga-ay! S. Siyoyev, „Avaz“ .

2 esk. kt. Gunohkor, aybli. ◆ [Otabek Kumu sh qarshisida] Osiylar kabi koʻzini yerga tikdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

3 esk. kt. ayn. isyonkor. ◆ Onalar yigʻladi hasratli, mahzun, Osiylar yo dorga ketdi, yo surgun. M. Shayxzoda .

Antonimlari

ОСИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.