ovutmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-vut-moq

Etimologiyasi

OVUT- 'yupantir-’, ’yigʻlashdan toʻxtat-’. Oʻgʻlining oxirgi soʻzlari uni biroz o v u t d i. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi ’tinchi-’ maʼnosini anglatgan ab-feʼlining av- shaklidan (ЭСТЯ, I, 66) -(u)t orttirma hushimchasi bilan hosil qilingan; oʻzbek tilida soʻz boshlanishidagi a unlisi â unlisiga almashgan: av— + ut = avut- > âvut-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yigʻidan toʻxtatmoq. Na-fisa sukut ichra yigʻlayotgan goʻdakni ovu-tishga kirishdi. Mirmuhsin, Topilgan husn.

2 Tasalli berib yupatmoq, ovuntirmoq. ◆ Nega Asroraning oldiga kirmadim, nega ikki ogʻiz iliq soʻz bilan uni ovutmadim, deb oʻzini oʻzi koyidi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ -Koʻpi ketib, ozi qoldi, — ovutdi uni Usmonjon, — hech narsa emas, bu qiyinchiliklar oʻtib ketadi. S. Zunnunova, „Olov“ .

Antonimlari

ОВУТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ovutmoq
= ovuntirmoq; yetimcha oʻzini ovutar, qoʻltigʻini sovutar посл. ирон. сиротка забавляется, проветривает у себя под мышкой.