ozor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-zor

Etimologiyasi

OZOR Bu ot koʻnglini ogʻrit-', 'xafa qil-' maʼnosini anglatadigan tojikcha ozurdan feʼlining hozirgi zamon asosiga teng boʻlib (ТжРС, 284), 'kishiga ruhan yoki jismonan yegkazilgan ogriq' maʼnosini anglatadi (USHL, 1, 525).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

[ fors. - ranj-alam, xafalik; haqorat, tahqir; gʻam-gʻussa; xijolat boʻlish ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kimsaga yetgan, yetkazilgan jismoniy yoki ruhiy azob, jabr. ◆ Zumrad erining bugungi ozorini oʻylab, koʻngli ogʻridi va jahl bilan teskari oʻgirilib, toʻshakni boshiga tortdi. S. Siyoyev, „Otliq ayol“ . ◆ Umurzoq ota koʻpdan buyen yurak kasalidan ozor chekardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

Ozor bermoq (yoki yetkazmoq) Azob ber-moq, qiynamoq yoki ranjitmoq. ◆ Shaffof uni haqorat qilmasa ham, kishining nafsoniyatiga ozor yetkazadigan gaplarni aytib chiqib ketdi. "Yoshlik" .

Antonimlari

ОЗОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ozor
обида; притеснение; страдание, мука, мучение, боль; ◆ ozor bermoq (или etkazmoq) обижать; притеснять; мучить, причинять боль; ◆ ozor tortmoq (или topmoq, yemoq) терпеть обиду, притеснение; переносить обиду; мучиться, испытывать боль; ◆ ozor-bezor boʻlmoq не ладить; порвать всякие отношения (говорится о родителях и детях).