Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pan-sha-xa

Aytilishi

Etimologiyasi

PANSHAXA Bu tojikcha ot 'besh' maʼnosini anglatadigan panj (panch) miqsor soni bilan (ТжРС, 297) 'daraxt tanasidan yonlariga oʻsib chiqqan outoq maʼnosini anglatadigan shoxa otidan (ТжРС, 461) tarkib topgan boʻlib, tojik tilida panqshoxa tovush tarkibiga ega (ТжРС, 297), oʻzbek tiliga j(ch) tovushini tashlab, o tovushini a tovushiga almashtirib olingan; 'paxta, xashak kabilarni olish, surish uchun ishlatiladigan besh egriroq sanchigʻi bor uzun dastadi asbob' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I,
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. a ChLii ^ ■ _> — besh shoxli

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Odatda beshta efi sanchigʻi boʻlgan, paxta, xashak kabilarni olish, surish uchun ish-latiladigan uzun sopli asbob. ◆ Oppoq so-qolli chol qoʻlidagi paxta agʻdarib turgan panshaxasini bosh uzra koʻtarib, bir-ikki silkidi. S. Abduqahhor, „Oltin vodiylarni kezganda“ . ◆ Soʻng qoʻlidagi panshaxani goʻngtepa chetiga sanchib, uyga tomon oshiqdi. "Sharq yulduzi" .

Qoʻlini panshaxa qilmoq Qoʻlni ting-lovchi tomon choʻzib, barmokdarini kerib, dagʻdagʻa qilmoq. ◆ Qori qoʻlini panshaxa qilib, oʻzini oqlay boshladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ПАНШАХА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

panshaxa
1 вилы (с пятью длинными зубьями);
2 пренебр. лапа (о кисти руки); ◆ ovqatga panshaxangni botirma! вульг. не суй свои лапы в пищу!

panshaxa