payhon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pay-hon

Etimologiyasi

PAYHON : payhon hil- feʼli tarkibida ishlatiladigan bu sifat asli 'oyoq osti' maʼnosini anglatib kelgan poy oti bilan (OʻKAAQL,266) 'qara!' maʼnosini anglatadigan [han\ feʼlidan (ПРС,591) tuzilgan boʻlib, asli 'oyok ostiga qara-' maʼnosini, keyinchadik 'bosib-yanchib oyoq osti qil-' maʼnosini anglatgan (OʻTIL, I, 568).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

payhon qilmoq 1) ayn. pay-honlamoq. ◆ Daraxt shoxlarini sindirayotgan, gullarni payhon qilayotgan bolalarga beparvo boʻlmang. "Saodat" . ◆ Ularni uzib payhon qilish gunoh, ular osmon gullari. E. Samandar, „Daryo-sini yoʻqotgan qirgʻoq; 2) yoʻq qilmoq; oʻl-dirmoq, jonini olmoq“ . U [yigit

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ deb edi: "Yaratibdi bizni xudoyim, Nachoraki, uning oʻzi qiladi payhon.." A. Oripov, „Yillar armoni“ .

Antonimlari

ПАЙҲОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

payhon
потрава; ◆ ekinlarni payhon qilmoq травить посевы.