piqillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pi-qil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qulgi yoki yigʻi ara-lash qisqa, boʻgʻiq tovush chiqarmoq, “piq-piq” etmoq. ◆ Sotiboldi harchand oʻzini tutishga harakat qilsa ham boʻlmadi — piqillab kulib yubordi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Uzilgan qayishlarning ulogʻini ulogʻiga toʻgʻri qilib tikmoqda va piqillab, oʻpkamni tutib ololmay yigʻla-moqda edim. Gʻ. Gʻulom, „Tirilgan murda“ . ◆ Aziza yuzini kafti bilan yashirganicha, piqillab yigʻlab yubordi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

Antonimlari

ПИҚИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

piqillamoq
издавать отрывистые звуки при смехе, хихикать, прыскать со смеху или всхлипывать при плаче; u piqillab kulib yubordi он захихикал; oʻpkasini tutib ololmay piqillab yigʻlamoq плакать, всхлипывая от обиды.