piyova

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pi-yo-va

Etimologiyasi

PIYOVA Bu tojikcha ot asli piyozoba shakliga ega boʻlib, tojikcha tshoz oti bilan (ТжРС, 306) 'suv' maʼnosini anglatadigan ob otidan (ТжРС, 279) tuzilgan piyozob birligiga -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan (ТжРС, 306: piyozobä), tojik tilida oz tovushlari tashlanib, piyoba shakli yuzaga kelgan (Oʻsha sahifada); oʻzbek tiliga ana shu shakli tarkibidagi b tovushini v tovushiga almashtirib olingan; 'piyoz va suv bilan yoki piyozdogʻi va suv bilan tayyorlangan ovqat', 'yovgʻon shürva' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 584).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. jLj — piyoz + J — suv

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Piyoz-dogʻ va suvdan tayyorlangan goʻshtsiz suyuq ovqat; yovgʻon shoʻrva. ◆ Tur, qizim! Ha, achchiq-qina bir kosa piyova qilgin, koʻnglim ozib ketdi. Hamza, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Mazifa opa esa kunora ayvondagi oʻchoqda bir issiq piyova qiladi. Sh. Xolmirzayev, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ПИЁВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

piyova
постный суп; ◆ piyova shoʻrva суп без мяса, заправленный жареным луком; ◆ Tur, qizim! Ha, achchiqqina bir kosa piyova qilgin... (Ћамза) Вставай, дочка! Да свари чашку крепко наперченного супа...