pokdil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pok-dil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. ^— dili, koʻngli pok,

toza] Koʻnglida kiri yoʻq, vijdonli, dili pok, sofdil va samimiy. ◆ Pokdil kishilar. yaya -Meʼmor salomatlar, — dedi meshkobchi kulolga jilmayib, — siz mendan koʻp narsalarni soʻrayapsiz, kulol. Endi hech narsa soʻramang, bilmayman! Sizni pokdil odam deb bilaman.. xayr, men ketdim. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

ПОКДИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pokdil
чистосердечный, честный, с открытой душой (о человеке); ◆ pokdil odam чистосердечный человек, человек с открытой душой.