polka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pol-ka

Etimologiyasi

I r. polka — devordagi idish tokchasi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Idish-tovoq, kitob kabilar qoʻyish uchun devorga yoki shkafga oʻrnatilgan, taxta yoki qattiq materialdan qilingan tokcha. ◆ Ulardan biri yerda tartibsiz sochi-lib yotgan bir dasta kitob va qandaydir qoʻlyozma/shrni, chuvalashib ketgan kanop bo-gʻichlardan ajratib, polkaga taxlash bilan band. H. Ahmar, „Yakkama-yakka“ .

2 Temir yoʻl vagonida odam oʻtiradigan yoki yotadigan alohida joy. ◆ ..yuqori polkadagi Sherali derazaga bagʻrini berib yotib olgan, oynaga tiralgan burni puchuq koʻrinardi. H. Gʻulom, „Feruza“ . ◆ Mening joyim yuqorida edi. Uni tinchitib, chamadonchamni polkaga ir-gʻitdim-da, oʻzim ham bir sakrab chiqib oldim. S. Ahmad, „Saylanma“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pol-ka

Etimologiyasi

II | chex. polka — polyak: jabrlangan polyaklar bilan birdamlik ramzi sifatida shunday nomlangan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Davra boʻylab juft-juft boʻlib, tez, sakrab-sakrab oʻynaladi-gan chex xalq raqsi.

2 Shu raqs ritmidagi musiqa asari. ◆ Andijon polkasiga oʻynamoq. nsh U [Qiyom-xon] uzok, oʻynadi. ◆ "Andijon polkasi", "Laz-gi", "Dilxiroj" kuylariga xirom aylab, dam boshliqqa, dam Islom otaga, dam yubshgyar — Faya opaga qosh uchirib, tshgla tishlarini yiltiratib im qoqardi. N. Aminov, „Qahqaha“ .

3 Erkaklarning soch qoʻyish turlaridan biri (bunda soch chakka va orqadan sal olib tekislanadi).

Antonimlari

ПОЛКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

polka
1 полка; ◆ taxmonga polkalar qilmoq встроить полки в нишу;
2 ж.-д. полка; ◆ yuqori polkadagi joy место на верхней полке.

polka I
полька (танец).

polka II
полька (вид мужской стрижки волос).