qalami

Oʻzbekcha (uz)

qalami I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-la-mi

Etimologiyasi

a. + f. — qalamga alo-qador; qalamga oʻxshash; qalamda bajaril-gan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qoʻlda toʻqilgan, tagi oq yoʻl-yoʻl gulli ip mato. ◆ Bir koʻylaklik qalami. n ◆ Oyogʻiga koʻn etik, egniga chiy alakdan yaktak toʻn, qalami ishton berdi. M. Ismoiliy, „Fargʻo-na t“ . o.

Qalami doʻkon Qalami toʻqiladigan doʻ-kon, dastgoh. ◆ Normatparang oʻzi kosib, lekin uni qalami doʻkondan emas, koʻknoridan boyi-gan deyishadi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .

qalami II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-la-mi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Sopol buyumlarga qalam yordamida chizib, bezak ishlash usuli hamda shu usulda yaratilgan bezak, naqsh.

Antonimlari

ҚАЛАМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qalami I
уст. рукописный (о книге).

qalami II
пестрядь (полосатая бумажная материя); ◆ qalami koʻylak рубашка из полосатой бумажной материи.

qalami III:
◆ qalami moʻy уст. кисть; ◆ Shoir oʻrnidan turib, tokchadan qalami moʻy va qogʻoz oldi (Ойбек, «Навоий») Поэт встал с места, взял с полки кисть и бумагу.