qaratmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-rat-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qaramoq fl. ort. n. ◆ Uham-mani oʻzi tomonga qaratdi. Bemor vaqtida doktorga qaratmadi. Shimolga qaratib so-lingan ayvon.

2 Jalb etmoq, tortmoq. ◆ Maʼruzachi ham-maning diqqatini bir masalaga qaratdi. n U birov bilan shaxmat oʻynar va ayni vaqtda yigirmaga yaqin odamni ogʻziga qa-ratib, kuldirib oʻtirar edi. A. Qahhor, Qu-yushqon.

Oʻziga qaratmoq 1) kimsani oʻziga qa-rashga majbur qilmoq, eʼtiborni tortmoq. ◆ Bu chechak qirlari oʻz bagʻrida borgan biz-ning Otabekni ham oʻziga qaratmay qoʻi-maydir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar; 2) oʻziga ogʻdirmoq, oʻziga moyil, tarafdor qilib ol-moqyoki boʻysundirmoq“ . Uhammani oʻziga qa-ratib oldi; 3) oʻziniki qilib egallab ol-moq, oʻzlashtirmoq. ◆ Soddadshi odamlarning hov-li-joylarini oʻziga qaratish singari harom ishlarning piri edi. Oybek, Tanlangan asarlar.

Antonimlari

ҚАРАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qaratmoq
1 понуд. от qaramoq;
2 привлекать, обращать; ◆ diqqatni bir masalaga qaratmoq привлечь внимание к одному вопросу; birovni (или birovning yuzini) ◆ yerga qaratmoq сконфузить, подводить (кого-л.).