qirindi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqi-rin-di
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- 1. Yoʻnish, randalash natijasida hosil boʻladigan yupqa lenta yoki qipiq shaklidagi chiqit. ◆ Yogʻoch qirindisi. m ◆ Kolya gapga aralashmay, jingala-jingala qirindilar sachratib, taxtacha ustidan randa yuritardi. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-moqlar“ . ◆ Mixaylov randalayotgan temirdan chiqqan qirindi payrahaga oʻxshab buralib.. yerga tushar edi. N. Safarov, „Saodatning qissasi“ .
2 Teri, ichak va shu kabilarni qirib tozalash natijasida hosil boʻladigan chiqit.
- Ichidan qirindi oʻtmoq 1) qattiq tashvishlanmoq, talvasaga tushmoq. ◆ Ichlaridan qirindi oʻtib ketgan.. boylarning.. maq-tanishlari dehqonlarga qattiq dard qil-di. "Mushtum"; 2) qattiqalam qilmoq . ◆ Poch-tachining [moʻysafidlarga] shaldiroq cher-vonlarni sanab berib ketayotganini koʻrgan Boʻrixoʻjaning ichidan qirindi oʻtmay qol-madi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚИРИНДИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.