qoʻriqchi

Oʻzbekcha (uz)

qoʻriqchi I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-riq-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Himoya qiluvchi, himoya-chi, soqchi, posbon. ◆ Chegara qoʻriqchilari. n ◆ Darvozaxona ustidagi qoʻriqchilar Bobur-ning odamlarini masxara qilib kulishardi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 Qushlarni choʻchitish, ulardan bogʻ, po-liz va sh.k. ni qoʻrikdash uchun oʻrnatilgan qoʻgʻirchoq odam; qaratqi. ◆ Meni nima deb oʻylaysan-a. Sen uchun paykaldagi qoʻriqchi-manmi? Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . Shu-ning uchun eski chopondan polizimizga qoʻriq-chi qildim. S. Siyoyev, Yorugʻlik.

qoʻriqchi II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-riq-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qoʻriq yer ochuvchi, qoʻriq yerda ishlovchi shaxs. ◆ -Agar orzu qshshasak, hosillarimiz qamrovini cheklab qoʻysak, un-da ertangi kunimiz nima boʻladi? — deydi qoʻriqchilar. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" . ◆ Ol-toyning bepoyon qirlarini oʻzlashtirish uchun joʻnab ketayotgan qoʻriqchilar bu yerga kelar edilar. Gazetadan .

Antonimlari

ҚЎРИҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻriqchi
1 защитник; страж;
2 пугало (огородное).