qoʻsha
tahrirlash
qoʻsha I tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
qoʻ-sha
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
QOʻSHA ' juft holatda', ' birgalikda'. Agar yul— duzlari toʻgri kelgan boʻlsa, h oʻ sh a harishsin (Parda Tursun). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz asli 'birlaiggir—' maʼnosini ang— latuvchi qosh- feʼlining -a qoʻshimchasi bilan hosil qilingan ravishdosh shakli boʻlib, maʼno taraqqiyoti natijasida ravishga aylangan; oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan: qosh— + a = qosha > qoshä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
- Ikkita, bir juft; juft. ◆ Koʻrqqanga qoʻsha koʻrinar. Maqol . n ◆ Yara-shiqli kelgan qoʻsha kokiling. "Hasanxon" . Kusha kungurali binolar, Kubbalarda oʻynay-di quyosh. E. Rahim.
- Qoʻsha qarimoq Umrning oxirigacha bir-biridan ajralmasdan, birga yashab oʻtmoq. ◆ Fotimaning ham unga mayli bor. Agar yul-duzlari toʻgʻri kelgan boʻlsa, qoʻsha qarishsin. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
qoʻsha II tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
qoʻ-sha
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
ayn. qoʻsh II 2. ◆ Tashqarida bir qoʻsha sozandalar.. shaharning mashhur ho-fizlari ashula aytadilar. A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ҚЎША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
qoʻsha
- Turkcha: ömrün