qoʻsha
qoʻsha I
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqoʻ-sha
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashQOʻSHA ' juft holatda', ' birgalikda'. Agar yul— duzlari toʻgri kelgan boʻlsa, h oʻ sh a harishsin (Parda Tursun). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz asli 'birlaiggir—' maʼnosini ang— latuvchi qosh- feʼlining -a qoʻshimchasi bilan hosil qilingan ravishdosh shakli boʻlib, maʼno taraqqiyoti natijasida ravishga aylangan; oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan: qosh— + a = qosha > qoshä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- Ikkita, bir juft; juft. ◆ Koʻrqqanga qoʻsha koʻrinar. Maqol . n ◆ Yara-shiqli kelgan qoʻsha kokiling. "Hasanxon" . Kusha kungurali binolar, Kubbalarda oʻynay-di quyosh. E. Rahim.
- Qoʻsha qarimoq Umrning oxirigacha bir-biridan ajralmasdan, birga yashab oʻtmoq. ◆ Fotimaning ham unga mayli bor. Agar yul-duzlari toʻgʻri kelgan boʻlsa, qoʻsha qarishsin. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashqoʻsha II
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqoʻ-sha
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashayn. qoʻsh II 2. ◆ Tashqarida bir qoʻsha sozandalar.. shaharning mashhur ho-fizlari ashula aytadilar. A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚЎША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashqoʻsha
- Turkcha: ömrün