qoʻtir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-tir

Etimologiyasi

QOʻTIR 'badanda pufakchalar hosil qilib, qattiq qichishtiradigan yuqumli teri kasalligi'. Bolang q oʻ — t i r boʻlibdi, darrov shifokorga koʻrsat. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli qotoʻr tarzida talaffuz qilingan (ДС, 461) ; oʻzbek ti —. lida ikkinchi boʻgʻindagi u unlisi i unlisiga almashgan: qotur > qotir.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Badanda pufakchalar hosil qilib, qattiq qichishtiradigan yuqumli teri kasalligi. ◆ Tiqilinch va iflos joylar-da, yotoqlarda yashovchi kishilar turli ter-lama, qoʻtir.. va boshqa shunga oʻxshash yuqum-li kasalliklarga duchor boʻladilar. N. Ismoi-lov, „Kasallarni parvarish qilish“ .

2 Shunday kasallikka yoʻliqqan. ◆ Qoʻtir bola. Koʻtir echki. m ◆ Pismiq, egasidan xoʻp kaltak yeb, yana biltanglab qolgan qoʻtir itdek, egilib-bukilib, yerga sirpangandek boʻlibinqshgladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

Antonimlari

ҚЎТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkcha: uyuz

Ruscha _ru

qoʻtir
чесотка; // чесоточный; пораженный чесоткой; покрытый коростой.