qoʻshiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-shiq

Etimologiyasi

QOʻSHIQ 'ashula'. Koʻcha tomonda childirma va q oʻ sh i q eshitildi (Parda Tursun). Qadimgi turkiy tilda 'birlashtir—' maʼnosini anglatuvchi qosh— feʼ-lidan Chu)gʻ qoʻshimchasi bilan yasalgan bu ot (Devon, I, 357; DS, 460) asli 'sheʼr', 'qasida' maʼnosini ang— latgan, maʼno taraqqiyoti natijasida ' ashula qilib aytiladigan sheʼr', umuman ' ashula' maʼnosi yuzaga kelgan; eski oʻzbek tilida bu soʻz oxiridagi gʻ undoshi q undoshiga almashgan (ССТТН, II, 84); keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi u unlisi i unlisiga almashgan: qosh— + ugʻ = qoshugʻ > qoshuq > qoshiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Keng maʼnoda sheʼriy-mu-siqiy janr; ashula. ◆ Lirik qoʻshiq. Hajviy qoʻshiq. Xalq qoʻshiqlari. Qoʻshiq aytmoq. Qoʻshiq bastalamoq. m ◆ Unda alla, qoʻshiq bor. Issiq bagʻir va ishq bor. G. Joʻrayeva, „Iqbol“ . ◆ Yaxshi kuy va qoʻshiq insonga xush kayfiyat bagʻishlaydi. Gazetadan .

2 Lapar, terma.

Antonimlari

ҚЎШИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻshiq
1 песня (см. также ashula);
2 частушка.