quloqli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qu-loq-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qulogʻi boʻlgan, qulogʻi bor. ◆ Uch quloqli qozon. Gʻoʻza ikki-uch quloqli boʻlgandayoq kultivatsiya qilinadi. sht ◆ Shu vaqtda kampir ikki quloqli yogʻoch ot yasadi. "Ertaklar" . ◆ Bulardan biri — nimcha poʻstin, quloqli telpak kiygan novcha, juda ham yoʻ-gʻon bir kishi oldinda, Safarov bilan yonma-yon kelar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chirok-lari“ .

2 Gapga, soʻzga kiradigan, qobil. ◆ Quloqli bola.

Antonimlari

ҚУЛОҚЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

quloqli
1 имеющий уши; ◆ bir quloqli одноухий;
2 имеющий наушники;
3 имеющий ушки.