qurgʻur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qur-gʻur

Etimologiyasi

QURGʻUR yengil koyish, achinish, tahsin kabilarni ifodalovchi soʻz. Bu soʻzlarni h u r gʻ u r kampir ay— tadi, Qoraxonning koʻnglin shodmon etadi ("Alpo-mish ). Bu soʻz eski oʻzbek tilida qurï— feʼlining ' yoʻq boʻl-' maʼnosidan -gʻur qoʻshimchasi bilan hosil qilin-gan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan: qurï— + gʻur = qurïgʻur > qurgʻur.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yengil koyishni bildiradi; qurmagʻur, tushmagur. ◆ Qurgʻur, shaxmatni juda yaxshi oʻynaydi-da! n ◆ Zap ovozi bor-da qurgʻurning! X. Toʻxtaboyev, „Yillar va yoʻl-lar“ . ◆ Har holda esing butun-da, qurgʻur. H. Nazir, „Yonar daryo“ . ◆ Bu gaplarni qurgʻur kam-pir aytadi, Qoraxonning koʻnglin shodmon etadi. "Alpomish" .

Antonimlari

ҚУРҒУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qurgʻur
чтоб тебе (ему и т. д.) сгинуть, чтоб тебе (ему и т. д.) пусто было (лёгкая брань); ◆ qurgʻur shaxmatni yaxshi oʻynaydi-da чертёнок, здорово играет в шахматы.