rahmdnl
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
rahmdnl
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
[a. + f. - koʻngli, di
li rahmga toʻla; shafqatli] Birovga ozor bermaydigan; koʻngli yumshoq, rahmli, shaf-qatli. Rahmdil odam, shsh Ilgari odamlar ancha sodda, rahmdil, moʻmin ekanini, ayniqsa, oʻzining tengdoshlari quvlik — shumliklardan uzoq, insofli, farishtasi bor odamlar ekanini dilidan oʻtkazdi. Mirmuhsin, Meʼmor. Hozir koʻzimga Sulton amaki har vaqtdagi-dan koʻra gʻamxoʻr, rahmdil koʻrinib ketdi. H. Nazir, Yonar daryo. Zohir shayx, ogʻasidek ruhoniy boʻlgani bilan, ogʻasi kabi arzimagan narsaga lovullab ketadigan tajang, jahldor emas, koʻngilchan, rahmdil kishi edi. S. Siyoyev, Yorugʻlik.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
РАҲМДНЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.