rang-qut

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

rang—qut

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishining rangi-roʻyi va fayzi. Rangi-quti oʻchib, dir-dir qaltirab turgan yigitcha qogʻozlarga qoʻl qoʻydi. J. Sharipov, Xorazm. -Oʻrtogʻingizning adasi kim ? — rangi-quti oʻchib soʻradi Muborak Azizovich. Gazetadan. ◆ -Nima gap? Tinchlikmi? — deb soʻradi olim rang-quti oʻchgan mulozimga qarab. M. Osim, „Karvon yoʻllari“ .

Antonimlari

РАНГ-ҚУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rang-qut
внешность, внешний облик и привлекательность человека (выражение счастья, безмятежности и других положительных черт); Rangi-quti uchib dir-dir qaltirab turgan yigitcha qogʻozlarga qoʻl qoʻydi (Ж. Шарипов, «Хоразм») Обезображенный страхом, дрожмя дрожащий паренёк поставил подпись под бумагами; Endi xotinning rang-quti joyiga kelgan va basharasidan qoʻrqish alomati yoʻqolgan edi (С. Айний, «Ќуллар») Теперь внешность женщины стала прежней и признаки страха исчезли с её лица.