rido

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ri-do

Etimologiyasi

a. _eljj — xalat, kiyim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shayx-lar, umuman ruhoniylar yelkasiga yopina-digan choyshabsimon yopinchiq, libos; dar-vishlarning ustki kiyimi. ◆ Baʼzi burchak-larda kora rido kiygan rohiblar kitob varaqlar, u yer-bu yerda olimlar qoʻlyozmalarga tikshshb oʻtirardi. H. Gʻulom, „Kuba haqida hikoyalar“ . ◆ Ufqni oʻz gavdasi bilan toʻsgan past-baland togʻlar qop-qorayib, rido kiygandek silliq koʻrinadi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

2 koʻchma kt. Qorongʻilik, zimiston, kora tun. ◆ Ey yiroqlar erkasi, sen Lutf et-u yonimda qol, Jismu joningga bu sevgim boʻl-masa ogʻir rido! A. Qahhor, „Oq oʻrik“ . ◆ Kelar qora rido kiygan tun, sukunatning qushlarin suyar. Sh. Rahmon, „Yurak qirralari“ .

Antonimlari

РИДО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rido
уст. мантия; плащ.