sadqa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sad-qa

Etimologiyasi

a. 4-s.w" — "sadaqa" s. dan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

jo-nim sadqa ayn. jonim sadaqa (boʻlsin) q. sadaqa. ◆ Oy borib, omon kelgin, Jonim sadqa, yolgʻizim. "Oq olma, „qizil olma"“ . Sadqai koʻz yoshing Koʻz yoshingga arzimaydi. Sadqai odam ket Odam boʻlmay har narsa boʻl, odamga oʻxshamaysan. ◆ Sadqai odam keting-e, ayb emasmi?! A. Qahhor, „Mayiz yemagan xotin“ . Sadqai cap 1) boshdan sadaqa. ◆ Ikki qoʻy yoʻqolgan boʻlsa, sadqai cap, kitoblarda yoʻ-qolgan narsani riyosiz sadaqa deganlar. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ -Mayli, pul sadqai cap, — deb oʻyladiu. N. Aminov, „Qahqaha; 2) ajab boʻldi (boʻlsin), xoʻp boʻldi (boʻlsin)“ . ◆ Oʻldirgan boʻl-sangiz, sadqai cap.. It degan maxluq topi-ladi, ammo odam topilmaydi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Antonimlari

САДҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sadqa:
◆ sadqayi sar = sadaqayi sar (см. sadaqa); ◆ sadqayi odam = sadaqayi odam (см. sadaqa); ◆ sadqayi koʻz yoshing не стоит слёз; ◆ sadqa Qoʻy qizim... Sadqai koʻz yoshing ketsin (З. Фатхуллин, «Сўнмас юлдуз») Перестань дочка, (это) нестоит твоих слёз.