Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sah-ro-yi

Aytilishi

Etimologiyasi

arab. – sahroga tegishli, sahroda boʻladigan;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Sahroda yashaydigan. ◆ Sahroyi xalqning qishlovlariga ot qoʻyib, minglab qoʻylarni oʻlja haydashni sevadi. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Sahroyimoʻgʻul ashʼor tinglashdan qochdi! — dedi kulib Sultonmurod. Oybek, „Navoiy.“

Sinonimlari

Antonimlari

САҲРОЙИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sahroyi
1 степной; // степняк, кочевник, житель пустыни; ◆ sahroyi xalq степной, народ, кочевни; ◆ Sen oʻzbek ekansan - yurgan sahroyi («Равшан») Ты, оказывается, узбек, бродячий степняк;
2 перен. деревенщина, ◆ sahroyi-gul простак-деревенщина; Saxroyi bolalar shumlikni bilmaydi (П. Турсун, «Ўќитувчи») Деревенские парни простодушны, бесхитростны.

sahroyi