sanʼatkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sanʼ-at-kor

Etimologiyasi

SANʼATKOR Su ot 'badiiy ijod' maʼnosini anglatadigan arabcha sanʼat otiga (АРС, 446) tojikcha -kor qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'sanʼat bilan shugʻullanuvchi kishi' maʼnosini anglatadi (ÜTIL, II, 20).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. + f. — sanʼ

at bilan shugʻullanuvchi, maʼlum bir sanʼat egasi; hunarmand] 1 Sanʼat sohibi, sanʼ-atning biror sohasini egallagan ijodkor; sanʼatchi. ◆ Sanʼatkorlar oilasi. m ◆ Hozir ajoyib sanʼatkor, xalqning mehrini qozon-gan xushovoz xonanda Tavakkal Qodirov ijo-dining avj pardasiga yetgan payt. S. Ahmad, „Yulduz“ . ◆ Festivalda oʻz filmlarini namoyshi qilayotgan sanʼatkorlar har qancha faxrlan-salar, oʻzlarini baxtiyor his qilsalar arziydi. Gazetadan .

2 Yuksak mahoratga eta boʻlgan; yaratuvchi. ◆ Ha, Oybek ulkan soʻz sanʼatkorigina emas, faol ustoz, mehribon murabbiy ham edi. Gazetadan . ◆ ..Sanʼatkor tabiatning moʻʼjiza-lari bilan koʻrishmay, tanishmay oʻtib ke-tayotgan odamlar ham koʻp. A. Muxtor, „Chinor“ .

Antonimlari

САНЪАТКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sanʼatkor
искусный мастер, художник, работник искусств; // искусный (артист, композитор, художник и т. д.); ◆ Navoiy buyuk soʻz sanʼatkori edi Навой был великим мастером (художником) слова; ◆ sanʼatkor xotin искусная женщина, мастерица.