sandiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

san-diq

Aytilishi

Talaffuzi

ovoz (Oʻzbekcha)

(fayl)

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — quti, yashik, san-

diq] Turli buyumlarni, bisotlarni solib qoʻyishga moʻljallangan, ochilib-yopiladigan qopqoqdi, qulf-kalitli, yashik shaklidagi uy-roʻzgʻor buyumi. ◆ Sandiq ichida podshoh inʼom qilgan oltinning bir qismi hamyoni bilan turganedi. P. Kdsirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Men keltirgan atlasni Yorim solmas sandiqqa. "Qoʻshiqlar" . ◆ Yoitikdan boshlab kelinoyi-larining sandiqlarini, qutilarini tintib oʻrgangan Nuri.. kaliti burnida unutilgan bir qutini ochdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Poʻlat sandiq Oʻt tushganda kuymaydigan, yonmaydigan metall sandiq: seyf. ◆ Poʻlat sandiqda turgan veksellarni kovlashtirib, siznikini topib berishimni oson deb oʻylay-sizmi? K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

САНДИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sandiq
сундук; ◆ Tilla sandiqochildi, yerga bodom sochildi («Фольклор») Раскрылся золотой сундук, и на землю посыпался миндаль; ◆ 

• silama sandiq 1) сундук, наполненный вещами; 2) холёный, лощёный франт, щеголь.