sarpoychan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sar-poy-chan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yalang oyoq; oyoqqa paypoq kiymay yoki paytava oʻramay poyabzalni oʻzini kiygan holda. Qizil paranjisini chim-matsiz boshiga tashlab, eski kavushini sar-poychan sudrab olgan Xolniso eshikdan kirib keldi. A. Muxtor, Opa-singillar. ◆ Kuz kirib, havo ancha salqinlaganiga qaramay, Teshaboy tashqarida yaktakchan, sarpoychan yurgan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

САРПОЙЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.