sayilgoh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-yil-goh

Etimologiyasi

SAYILGOH Bu ot asli 'hordik chiqarish, tomosha qilish maqsadida kezish' maʼnosini anglatadigan arabcha sayr otining (АРС, 386) tojik tilidagi sayp shakli bilan (ТжРС, 337) 'joy' maʼnosini anglatadigan tojikcha goh otidan (ТжРС, 104) tuzilgan boʻlib, oʻzbek tilida tadaffuzni yengillashtirish uchun yl tovushlari oradigʻiga i tovushi kiritilgan; 'hordiq chiqarish, tomosha qilish maksadida keziladigan joy' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 11). Asli sayrgoh shaklida aytish va yozish toʻgʻri (OʻTIL, II, 12).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. + f.

— sayil joyi] Xalq sayillari oʻtkazila-digan joy, bogʻ, park. ◆ Sal yurishgach, favvo-ralar osmonga boʻy choʻzib turgan salqin, soʻ-lim sayilgoh joyning oldidan chiqib qolish-di. L. Tojiyeva, „Mehrim sizga, odamlar“ . ◆ ..Qiy-chuv, kulgi, qahqaha sayilgoh osmonini qopladi. J. Sharipov, „Xorazm“ .

Antonimlari

САЙИЛГОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sayilgoh
место, где происходят народные гулянья.