sepkil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sep-kil

Etimologiyasi

SEPKIL 'yuzda, baʼzan badanda boʻladigan xol— simon sariq dogʻlar'. Yuzini mayda s ye p k i l bosgan bir ayol keng yenglarini hilpillatib oʻyinga tushib ketdi (Parda Tursun). Bu ot eski oʻzbek tilida 'suyuqlikni soch—' maʼnosini anglatuvchi sep— feʼli — ning kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -ki qoʻshimcha-si bilan hosil qilingan shakliga —l qoʻshimchasini qoʻ-shib yasalgan (КРС, 644): (sep— + ki = sepki—) + l = sepkil.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Koʻpincha yuz, boʻyin, qoʻl teri-sida paydo boʻladigan sargʻish, qoʻngʻir, qo-ramtir rangli, shakli har xil boʻladigan mayda dogʻlar. ◆ Mirzo Ismoilov qovoqlarining ustigacha sepkil bosgan, chuvakkina yuzini buj-maytirdi. S. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Baland teraklar ostidagi oq uylardan birida.. burni ustiga besh-oʻnta sepkil sochilgan, jik-kakkina qiz damo-dam koʻzlarini mikroskopga qadaydi.. Mirmuhsin, „Nuqra“ .

Antonimlari

СЕПКИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sepkil
веснушки; // веснушчатый; конопатый; ◆ yuziga sepkil toshgan его лицо покрыто веснушками; ◆ sepkil bola веснушчатый мальчик.