sergʻayrat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ser-gʻay-rat

Etimologiyasi

SERGʻAYRAT Bu sifat 'moʻl' maʼnosini ifodadaydigan tojikcha ser-old qoʻshimchasini (ТжРС, 353) 'biror ishni shidsat bilan bajarishga intilish' maʼnosini anglatadigan arabcha gaūrat otiga (АРС, 577) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'gʻayratga toʻlib-toshgan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 41).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Gʻayrati koʻp; juda ham gʻay-ratli. ◆ Sergʻayrat bola, a ◆ Bozorqul bunday paytlarda bosh egib, xomush oʻtirardi, bugun esa sergʻayrat, jonsarak. A. Muxtor, „Chinor“ .

Galife shimi, brezent etigi, butun qiyofasi uning sogʻlom, ishchan, sergʻayrat odamligini takidlar edi. S. Nurov, Narvoy.

Antonimlari

СЕРҒАЙРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sergʻayrat
очень энергичный, полный кипучей энергии, обладающий неистощимой энергией; рьяный; подвижной; ◆ Bizda xalq ahil, sergʻayrat (Ойбек, «О. в. шабадалар») Народ у нас дружный, энергичный; ◆ sergʻayrat bola подвижной ребёнок.