sezgir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sez-gir

Etimologiyasi

1 Sezish qobiliyati kuchli, tashqi taʼsirni tez sezadigan. Sezgir qiz. yash U [Tojiboy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ endi tulkidek ayyor, boʻri-dek sezgir boʻlib qolgan edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Ibodov yumshoq supurgi boʻlsa-da, tabiatan sezgir, ziyrak odam edi. F. Mu-sajonov, „Himmat“ .

2 Tez fahmlab oladigan; ziyrak, hushyor; fahm-farosatli. ◆ Boshliqning xuishuomala, madaniyatli boʻlgani yaxshi-yu, qani endi u yana sezgirroq, gʻamxoʻrroq ham boʻlsa. F. Musa-jonov, „Himmat“ . ◆ Sanʼatkorning ichki dunyosi, murakkab ijodiy shaxsiyati alohida sezgir boʻladi, hayotni tushunish bilan oʻtkirlash-gandir. Gazetadan .

3 Eng kichik oʻzgarishlarni ham qayd etadigan. ◆ Sezgir tarozi. m ◆ Chuqur quduq-larga va yer yuziga oʻrnatilgan sezgir asbob-lar qattiq yer poʻstlogʻida mikroskopii darzlar hosil boʻladigan paytni payqaydi. Gazetadan . ◆ Adabiyotni haqli ravishda eng sezgir barometrga qiyos etishadi. "OʻTA" .

=== Sinonimlari ===sezgir

Antonimlari

СЕЗГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sezgir
1 чуткий, проницательный; ◆ sezgir odam чуткий, проницательный человек;
2 чувствующий; чувствительный; ◆ badanning sezgir joylari чувствительные места тела; ◆ sezgir tarozi чувствительные весы;
3 охотн. чутьистый, обладающий хорошим чутьём; ◆ sezgir it чутьистая собака.